Ook wilden we meer erkenning en waardering krijgen voor het complexe werk van de professionals, die zich dag in dag uit inzetten voor het bieden van goede zorg aan met mensen met hele complexe problematiek.
10-jarig jubileum: Het idee voor Topcare
De sfeer is gelijk goed als de drie oprichters van Topcare het restaurant binnenlopen. Sommigen hebben elkaar al jaren niet meer gezien of gesproken, maar nog voordat ze gaan zitten, halen ze al herinneringen op. Vooral over de vergaderingen bij AC De Meern langs de A12. ‘Dat was een heel handige locatie om elkaar ’s morgens te ontmoeten.’ Om niet tussen de talrijke truckers te zitten die daar hun ontbijt scoorden, reserveerden ze dan een aparte werkkamer. Dáár is het idee van Topcare ontstaan en uitgewerkt.
Interview met Diny de Bresser, Frans Knuit en Nelleke Vogel
Waarom wilden zij eigenlijk een heel systeem optuigen om gespecialiseerde verpleeghuizen van een predicaat te voorzien? Een van de redenen is nogal eenvoudig: de extra lumpsum toelage voor gespecialiseerde doelgroepen, zoals mensen met de ziekte van Huntington of het syndroom van Korsakov, dreigde te verdwijnen met de invoering van de zorgzwaarte pakketten (zzp). VWS begreep best dat dat een probleem was, maar vroegen wel ‘of we even wilden aantonen waarom de zorg en behandeling van deze doelgroepen extra zwaar is’.
Erkenning
Frans Knuit was toen bestuurder van Lelie Zorggroep. In locatie Slingedael wonen mensen met Korsakov en de professionals daar hadden in de loop der jaren heel wat ervaring opgebouwd. Frans herinnert zich bijvoorbeeld een ‘straatdokter’ die het klappen van de zweep kende. Hij kon mensen met Korsakov prima behandelen. Maar echt onderzoek naar de beste zorg en behandeling voor deze mensen bestond amper. Nelleke begon in 2006 bij Atlant, dat een locatie in de bossen van de Veluwe heeft, Markenhof. Daar wonen patiënten met Korsakov. Het viel Nelleke op wat een enorme expertise er aanwezig was op die locatie, maar iedereen leek dat maar normaal te vinden. Datzelfde gold voor de zorg en behandeling voor mensen met Huntington in Apeldoorn. Diny, toenmalig bestuurder van Topaz, herkende dat. In Topaz Overduin, oorspronkelijk gebouwd als een GGZ-locatie letterlijk ‘over het duin’ in Katwijk, waren in de loop der tijd steeds meer mensen met Huntington komen wonen. De expertise van de zorgmedewerkers en behandelaren groeide navenant mee. ‘Maar die kennis was impliciet, niet beschreven en daarom niet gemakkelijk te delen of te toetsen’, stelt Diny. ‘Ook wilden we meer erkenning en waardering krijgen voor het complexe werk van de professionals, die zich dag in dag uit inzetten voor het bieden van goede zorg aan met mensen met hele complexe problematiek.’
Expertise
Er was blijkbaar veel expertise opgebouwd. Letterlijk in de stad, het bos en in de duinen, maar het was te weinig zichtbaar, te veel naar binnen gericht. Deze observaties van de drie bestuurders indertijd vormden de bron van hun de ambitie om zoiets als Topcare te starten.
Diny de Bresser
Opstartkosten
En zo kwamen ze dus terecht in AC de Meern, samen met Lodewijk Smit Jongbloed. Lodewijk vertelde eerder dat hij het succes van Topcare toeschreef aan de droom en de chemie. De drie bestuurders herkennen dat onmiddellijk: ‘We gunden elkaar het succes, er was geen machtsvertoon en geen gedoe over geld.’ Ging het dan allemaal van een leien dakje? ‘Nee, natuurlijk niet!’ Er was onderling dan wel geen gedoe over geld, maar er was natuurlijk wel geld nodig. VWS had een potje voor wat opstartkosten. In die tijd was het echt pionieren om samen steeds te kijken wat nodig was en hoe we de volgende weg in zouden slaan, en wélke weg! ‘Essentieel is dan dat je als bestuurder gesteund wordt door je raad van toezicht’, stelt Diny. ‘Maar evenzeer de zorgprofessionals en behandelaren meekrijgt’, voegen Nelleke en Frans toe.
Het initiatief kreeg echt vleugels met een ruime subsidie van het Zorgondersteuningsfonds. ‘Dat heeft de opstart van Topcare echt mogelijk gemaakt en ons de eerste jaren door te helpen, toen we eigenlijk nog te klein waren om iets van een staf te bekostigen.’
Moreel commitment
Frans komt nog even terug op die droom, waar Lodewijk over sprak: ‘Het ging, en gaat nog steeds, om de morele commitment om iets te willen betekenen in de zorg voor mensen, zoals voor patiënten met Korsakov, die vaak zo weinig nog hebben. Goede zorg heeft ook met zingeving te maken.’ Topcare kon en kan daar een bijdrage aan leveren, daar zijn deze drie oprichters nog steeds van overtuigd.
