Monique van Bruggen is senior onderzoeker, muziektherapeut, docent, gepromoveerd op het onderwerp ‘Muziektherapie bij mensen met de ziekte van Huntington’, maar ooit begonnen met een heel ander beroep. Lees hier haar verhaal!

Van de OK naar de muziektherapie 

Monique van Bruggen-Rufi is geboren in Ede in 1962. Na een carrière in de medische wereld als o.m. OK-assistent chirurgie en polikliniek/eerstehulp-assistent, besloot ze op latere leeftijd een carrièreswitch te maken. “Ik speelde al mijn hele leven lang gitaar, en wilde graag alsnog een jeugddroom navolgen om gitaar te studeren aan het conservatorium. Daar werd ik aangenomen, maar ik kwam er al snel achter dat ik geen uitvoerend musicus wilde worden. Op hetzelfde conservatorium kon je ook muziektherapie studeren. Voor mij leek dit de mooiste combinatie denkbaar: de medische wereld èn de muziek.”

Ze studeerde in 2005 af en is sinds 2010 aan hetzelfde conservatorium (ArtEZ Enschede) als docent/onderzoeker en programma-manager van de PreMaster- en Master-muziektherapie-opleiding verbonden.

Meer wetenchappelijk onderzoek 

"De kracht van muziektherapie wint, met name door steeds meer wetenschappelijk onderzoek naar de werking van muziek in het brein, steeds meer terrein. Dat is goed nieuws, want we zien daardoor dat muziektherapie op steeds meer plekken ingezet wordt. Het muziektherapie-vak spreekt mij vanaf dag 1 aan: de kracht van muziek inzetten om mensen met lichamelijke of psychische problematiek te kunnen helpen om hun blokkades, fysiek dan wel emotioneel, te doorbreken. Na mijn Bachelor-opleiding volgde ik daarom nog een Master-studie muziektherapie, en in 2017 promoveerde ik op het onderwerp ‘Muziektherapie bij mensen met de ziekte van Huntington’ aan het LUMC in Leiden.

Inmiddels werk ik al enige jaren bij Saffier in Den Haag op de locatie “Domus Nostra” waar mensen met het syndroom van Korsakov wonen. Hier ben ik niet als muziektherapeut, maar als senior onderzoeker werkzaam. Ik vervul hier de rol als steun-, kreun- en leunpilaar voor iedereen die de ambitie heeft om (praktijk)onderzoek te gaan uitvoeren, of hier al mee bezig is. Ik enthousiasmeer, geef adviezen, denk-, lees- of schrijf mee. Ook geef ik training aan zorgmedewerkers die graag in de wereld van het onderzoek willen stappen.

Kortom, ik zet me in voor alle (praktijk)onderzoeken die binnen de muren van Domus Nostra plaatsvinden. Muziektherapie, alsook de overige vaktherapieën (dans/beweeg en beeldend) staat bij Domus Nostra hoog in het vaandel.

Naast deze twee functies werk ik gelukkig ook nog steeds in de praktijk als muziektherapeut. Ik heb inmiddels ervaring opgedaan bij verschillende doelgroepen, waaronder ouderen met dementie, kinderen/volwassenen met een verstandelijke beperking, mensen met een verslavingsachtergrond, mensen met trauma, mensen met allerhande psychiatrische aandoeningen."

Samen sterk in het belang van onze cliënten  

"Binnen het TopCare gedachtengoed is onderzoek doen niet een doel, maar een middel. Een middel om te komen tot betere (wetenschappelijk onderbouwde) inzichten om de zorg voor onze cliënten nog beter te maken. En om van de ervaringen van onze collega TopCare-instellingen, te leren. Samen sterk in het belang van onze cliënten. Hopelijk besluiten nog meer TopCare-instellingen om ook muziektherapie in te zetten, mocht muziektherapie nog niet in het behandelaanbod horen."